TO ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΑΤΡΩΝ
TO ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΚΟΥΣΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΑΤΡΩΝ
Τα μαθηματικά των Πυθαγορείων εφαρμόσθηκαν, στην αρχιτεκτονική όπου η γεωμετρία έπαιξε βασικό ρόλο. Τα εναπομείναντα θέατρα φανερώνουν σε τι υψηλό βαθμό είχαν αναπτύξει την αρχιτεκτονική οι αρχαίοι Έλληνες.
Τα αρχαία ελληνικά θέατρα, τα οποία θαυμάζονται ανά την υφήλιο, ήταν εφοδιασμένα με τεχνικά μέσα, που ενίσχυαν την φωνή, όπως έδειξαν οι τελευταίες ανασκαφές.
Αντηχούντα αγγεία ήταν τοποθετημένα κάτω από τις κερκίδες του κοίλου τού θεάτρου και ενίσχυαν την φωνή. Ήταν μελετημένα για να αντιστοιχούν οι αντηχήσεις τους σε διάφορες νότες και στην φωνή τού ηθοποιού.
Ο σχεδιασμός των θεάτρων επέτρεπε στον ήχο, στην φωνή και στον λόγο, να γίνεται αντιληπτός με καθαρότητα μέχρι τις τελευταίες κερκίδες. Με τις μαθηματικές αρχές οι οποίες εφαρμόζοντο, εδημιουργείτο ένα είδος μεγαφώνου,, με ανακλάσεις του ήχου επάνω σε στρατηγικά σημεία, ούτως ώστε να εξασφαλίζει την επέκταση του ήχου σε όλο τον χώρο, χωρίς καθόλου απώλειες. Η σημασία της ακουστικής, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση των θεάτρων.
Ένα άλλο αξιοθαύμαστο στοιχείο, ήταν η αλλαγή των σκηνικών, η οποία έπρεπε να γίνεται πολύ γρήγορα καθώς, κατά την διάρκεια των θεατρικών αγώνων, εδίνοντο τέσσερις και πέντε διαφορετικές παραστάσεις την ημέρα. Υπήρχε μία περιστρεφομένη κατασκευή για να μετακινούν ηθοποιούς στον αέρα ή για την σκηνική παρουσίαση ενός από μηχανής Θεού, ένα μέσον το οποίον χρησιμοποιούσε πολύ ο Ευρυπίδης.
Υπήρχαν και ηχητικά μέσα για να δημιουργούν την αίσθηση της βροντής και του κεραυνού..
Το ιερό τού Ασκληπιού στην Επίδαυρο, ήταν ένας επιμελώς επιλεγμένος χώρος για το κέντρο τού Θεού της ιατρικής. Το ενεργειακό του πεδίο έχει ιδιαιτέρως ευεργετική επίδραση στον άνθρωπο.
Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών τραγωδιών, οι οποίες είχαν θεραπευτικό σκοπό, σε ένα τέτοιο περιβάλλον, άγγιζε τα μύχια της ψυχής των θεατών, οι οποίοι εβίωναν την προσωπική τους κάθαρση, που συνέβαλε, τα μέγιστα, στην ίασή τους, στο θεραπευτικό κέντρο τού Ασκληπιού.
Το θέατρο τής Επιδαύρου είναι ένα τρανό παράδειγμα άψογης ακουστικής, παρ’ όλον ότι δεν είναι σε άψογη κατάσταση.
χωρητικότητας δέκα τεσσάρων χιλιάδων θεατών, και από το κέντρο τού θεάτρου ακούγεται, μέχρι και την τελευταία κερκίδα, ακόμα και ο ανεπαίσθητος ήχος της αναπνοής.
Το δε θέατρο τού Διονύσου, κάτω από την Ακρόπολη είχε ακόμα καλύτερη ακουστική, αλλά δεν έχει ανασκαφεί παρά μόνον ένα μικρό τμήμα. Ήταν χωρητικότητος είκοσι χιλιάδων θεατών.
Στο εξωτερικό οι φοιτητές της ακουστικής μελετούν την ήχηση του θεάτρου της Επιδαύρου, αλλά τέτοια θέατρα δεν μπορούν να κατασκευασθούν σήμερα. Δεν αρκεί όμως η τεχνική μελέτη των αρχαίων μνημείων.
Οι σημερινοί ειδικοί δεν μπορούν να κατανοήσουν την εφαρμογή των μαθηματικών του Πυθαγόρα στην αρχιτεκτονική, διότι τους λείπει η τεχνογνωσία των αρχαίων Ελλήνων, και η μεταφυσική προσέγγιση, η οποία τους οδήγησε στα αριστουργηματικά επιτεύγματά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια